A gdyby tak wyobrazić sobie kostium parametryczny?
Modularny kostium to odpowiedź na próbę zmierzenia się z przyrównaniem architektury do życia codziennego i człowieka, nadania architekturze ludzkiej skali i proporcji. Całość powstała z ściśle architektonicznej bryły – modułu, która odpowiednio powielana i parametrycznie skalowana stała się budulcem kreacji.
Jednym z podstawowych wyznaczników projektowych było jak najlepsze dostosowanie się formy kreacji do sylwetki ciała kobiecego, z jego zwężeniami i wypukłościami. Proporcje ciała ludzkiego zostały przeniesione już na sam moduł, któremu zostało nadane przewężenie na wysokości odpowiadającej wysokości talii kobiety. Przeszycia po dwóch stronach bryły pozwoliło nadać kostiumowi ornament w postaci drobnego zafalowania, łamiąc ostry i szablonowy charakter kreacji i nadając jej delikatności i wdzięku.
Moduły powstały z fizeliny, czyli materiału, który dzięki swojej sztywności pozwolił zachować odpowiednio geometryczny kształt kostiumu. Każdy moduł, zbudowany na bazie kwatratu był następnie zaginany, szyty i wszywany w odpowiednie miejsce.
Ze względu na proporcję wymiaru górnego i dolnego boku bryły – 1:2 – kolejne przyszywane obok moduły tworzą rozszerzające się ku dołowi pierścienie, natomiast każdy przyszywany pierścień jest kolejno dwa razy większy od poprzedniego.
Idąc od środka kostiumu w kierunku prawym i lewym, każde kolejne moduły sukienki zostały proporcjonalnie zwiększone, dzięki czemu udało się uzyskać efekt trenu, czyli krótszej formy z przodu i wydłużonej w tylnej cześci.
Bądź pierwszym, który skomentuje